Uitzicht

De gedachte ‘de Opstanding geeft uitzicht’ gaf mij inspiratie om het thema van de vijftiende statie te verbeelden op een manier die aansluit bij mijn huidige manier van werken.

De Opstanding is weergegeven door middel van een collage; verzamelde stukjes papier sorteren, kiezen, knippen, schuiven, passen en plakken. Dit werk past bij eerder gemaakte collages met alledaagse onderwerpen als stilleven en interieur. Deze collage echter heeft een extra laag; het thema ‘uitzicht’ is zowel letterlijk als spiritueel verbeeld. Elk element verwijst naar het uitzicht dat het lijden en sterven en de opstanding van Jezus geeft.

Door middel van ramen en geopende deuren is letterlijk beeld gegeven aan het begrip uitzicht. Het interieur bestaat uit gewone meubelen en voorwerpen, maar het interieur tegelijk ook een verwijzing naar andere gedachten/gebeurtenissen.

Het brood en de wijn verwijzen naar het avondmaal, waartoe Jezus opdracht gaf om Zijn dood en lijden te gedenken.

De kozijnen zijn donkerpaars. De werkelijkheid, hier uitgebeeld in een alledaags interieur, de binnenkant, is in wezen donker. In dit donker past ook het paarse kruis; symbool voor Jezus’ lijden. Tegelijk vormt dit kruis een verbinding met het licht dat naar binnen stroomt. Door het lijden kwam er weer hoop en licht in de wereld; het leidt naar het uitzicht.

In de baan licht die naar binnenstroomt, staat een alledaags voorwerp, een stoel. De werkelijkheid wordt opgelicht. Op de stoel liggen opgevouwen doeken, ze verwijzen naar de doeken die de vrouwen op de derde dag in het graf vonden; zonder het lichaam van Jezus, zonder de dood, teken van de opwekking van Jezus.

Op de tafel staat een vaas met daarin een amandeltak met knoppen, een aankondiging van het voorjaar, van nieuw leven. Het uitzicht vanuit de donkere ramen is ook op deze bloesemknoppen.

In de baan licht die naar binnen stroomt, zijn amandelbloesems verwerkt. De knoppen zijn uitgekomen, zijn bloemen geworden en zijn daarmee het symbool van nieuw leven. Witte bloesems waarbij het wit staat voor de reiniging, het wassen van de zonden van de wereld door de dood van het Jezus.

De amandelboom wordt in de Bijbel een aantal keren genoemd. Het bloeien van de amandelboom houdt dan verband met het nakomen van de beloften van God.

Ook wordt de amandelbloesem gebruikt als decoratie op de menora; de lichtbron in de tabernakel. Daarnaast is de amandelboom in Israel de eerste boom die (al vroeg) in het voorjaar bloeit. De eerste; Jezus is de Eerste, het begin van een leven in vrijheid en in eeuwigheid.

Het licht dat naar binnen stroomt, heeft de vorm van een opgestane figuur, een figuur die vrijheid uitstraalt. Vrij door het werk van Jezus!